#dzikiblog

Dugi artykuł z serii W poszukiwaniu flow poświęcę dwóm zagadnieniom. Pierwszym będzie koncepcja expected performance zone. Ciężko mi znaleźć jakiś sensowny odpowiednik tego w naszym ojczystym języku. Można powiedzieć że są to takie widełki, które określają spodziewane rezultaty naszego występu na zawodach czy wyjazdu w skały. Później postaram się wytłumaczyć dlaczego tak często mówimy, że  "nie mam formy" i w jaki paradoksalny sposób te zjawiska ze sobą się łączą.

Wspinam się od prawie 10 lat, psychologię studiuję od dwóch. Należę do osób mających ‘słabą psychę’, czyli bardzo źle wspina mi się pod jakąkolwiek presją, nie wspominając o sytuacji zawodów, w których start zawsze kojarzył mi się z mentalnym terrorem ;). Poszukując odpowiedzi na pytania dlaczego tak się dzieje i co można zrobić, aby to zmienić przeczytałem  sporo tekstów i rozmawiałem z wieloma osobami, a obserwacja siebie i innych weryfikowała stawiane przeze mnie tezy i poznawane metody.

W reżimie treningowym nie ma urlopów. Jedyny okres kiedy mam wakacje to czas roztrenowania po sezonie, jakieś 2-3 tygodnie w październiku. Ktoś by mógł powiedzieć, że przecież cały czas gdzieś jeździmy i pół świata zwiedzamy na zawodach. I tak - to prawda, ale to nie są wakacje. Są to wspaniałe podróże i wspomnienia, ale jedziemy na zawody i to jest priorytet. Przykładowo, na niemal trzytygodniowym wyjeździe do Chin, zwiedzania jest może cztery dni, a czuję, że i tak zawyżyłam tę liczbę.

Zastanawialiście się kiedyś, co sprawia, że macie ochotę iść na trening? Albo zrobić jeszcze jedną wstawkę w drogę? Zrobić o jedno więcej powtórzenie na drążku? Dziś chciałabym opowiedzieć Wam o moich wspinaczkowych inspiracjach. Są to moje największe źródła motywacji do treningów, wspinania i po prostu życia.

Jak to bywa z postanowieniami, gdy już zapadną, człowieka zaczynają nękać wątpliwości: „A może pierwsze miejsce pod kreską to właśnie moje miejsce”, „Przyjadą silne laski z Krakowa, zawsze mnie z finału wyrzucały, czemu tym razem ma być inaczej?”, „Przecież nawet nie trenowałam pod zawody, poza tym jestem po ponadmiesięcznym tripie z liną”…

Zwykle wracając z wyjazdu myślę sobie “i co teraz?” - w kontekście treningu dosłownie nie wiem co ze sobą zrobić - wracać do projektów w Polskich skałach? Ładować na panelu? Odzyskiwać utraconą w skałach moc? Skupić się na boulderach? Czasówkach? Może zacząć ładować pod Olimpiadę? Może rest?